به جان ِ خودم اگه به این قسمت فیلم دقت کرده بودی....

یه جا هست تو فیلم جدایی نادر از سیمین،که سیمین(لیلا حاتمی)،که مدرس زبان تو یه موسسه است،شب کلاسش تموم میشه و قراره برن پایین ِ شهر که با خانواده ی زنی که پرستار پدر شوهرش بوده و حالا با هم جریانات مفصل و دادگاه و اینا دارند،مذاکره کنند...

بعد یه صحنه ای نشون میده مثلا از پنجره ی بیرون ِ کلاس،که لیلا حاتمی بعد از تموم شدن کلاس و رفتن شاگرداش،تو کلاس ِ خالی مقنعه اش رو در میاره،یه شال از تو کیفش در میاره می کشه سرش و مقنعه اش رو میچپونه تو کیفش!!

یعنی تو حساب کن پارتی که نمی خواست بره! همین پایین ِ شهر می خواست بره خونه ی یه آدم متحجر ِ معمولی! اما مقنعه رو می کَنه می ندازه اونور...

-می خواستم بگم اخیرا نسبت به مقنعه دچار آلرژی شدم! کهیر میزنم! از نظر فرهنگی هم باهاش احساس بیگانگی می کنم! وقتی هم که سرم می کنم انگار خودمو نمیشناسم توش...

اصن یه وضعی....

در تمام مدتی هم که سَرمه مدام دارم تُف میندازم به روح باعث و بانی اش...شبم که میام خونه از در ماشین که تو کوچه پارک می کنم،از سرم می کَنمش...

تو راهرو هم در تمام طبقات مشغول باز کردن دکمه های مانتوم هستم!

تقریبا وقتی میرسم خونه کاری ندارم دیگه جز اینکه بپرم تو دستشویی!! 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

تمام این زِر و زورها رو کردم که بگم ،رفقا ! سر ِ جدتون این فیلم ِ پایان**نامه رو نرید ...

این کار گروه شَمَق دَری هست برای لوث کردن این بدبختی هایی که کشیدیم...نکنید با خودتون و با همدیگه اینکارو....

شاد باشید...همه تون رو به خداوندگار مهر می سپارم.